ΒΑΣΙΣ ΦΡΟΥΡΑ ΕΞΗΚΟΝΤΑΡΧΙΑ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

Θα σας φανεί παράξενο ίσως αλλά ο Καρυωτάκης είναι ιδιαίτερα αγαπητός σ΄ αυτόν τον τόπο.  Όταν ρωτάς  τους κατοίκους της πόλης, σου απαντούν ότι  έκανε γνωστή την Πρέβεζα.  Τώρα γιατί άντεξε μόνο 32 μέρες παραμονής ο ποιητής  και μετά είπε άντε γεια, δύσκολο να το εξηγήσεις.  Εξάλλου δεν είμαστε εδώ γι΄ αυτόν και μόνο το λόγο.

Η ιστορία της πόλης είναι πλούσια (Prevez στα Αλβανικά είναι το πέρασμα) και αν εντάξεις στις αναζητήσεις σου και τα πέριξ τότε θα ερμηνεύσεις και την παρουσία ενός "τζιπά".  Οι υδροβιότοποι, οι λιμνοθάλασσες και οι λασπότοποι πλάι στο Λούρο σου προσφέρουν μοναδικές συγκινήσεις αρκεί να είσαι προσεκτικός για να μη βρεθείς παρέα με τα χέλια περιμένοντας κάποιον να σε ξεκολλήσει.

Κάπου διαβάσαμε ότι το βράδυ η πόλη μπορεί και κρύβει τα κουσούρια της.  Ναι έτσι είναι.  Πως αλλιώς όμως θα μπορούσε να ήταν;  Το μοναδικό μοντέλο ανάπτυξης αυτής της χώρας είναι η αντιπαροχή.  Γιατί να τη γλυτώσει η Πρέβεζα.  Ευτυχώς έχουν μείνει κάτι λίγα στη παλιά πόλη και σώζουν την παρτίδα.  Είναι και η πεζοδρόμηση της ''Εθνικής Αντιστάσεως'' που παρέα με τα καμώματα της νύχτας σε φέρνουν στα ίσα για να αντέξεις τα υπόλοιπα.  Τέλος πάντων.

Τα ραντεβού στα στενά της παλιάς πόλης είναι γεμάτα εκπλήξεις.  Ο Άγιος Χαράλαμπος με τον Αθανάσιο είναι κάτι μοναδικό.  Η επιρροή των Λεβαντίνων σου κλείνει το μάτι.  Τώρα πίνακες είναι ή αγιογράφηση;  Στο ξύλινο ταβάνι του Αθανάσιου "χάνεσαι".  Άσε τα κιονόκρανα με τις ακάνθους και τους έλικες.  Αρμονία της Ιωνίας με την Κόρινθο.  Η Αγία τράπεζα έργο τέχνης και ο άμβωνας γαντζωμένος πάνω σε κυλινδρικό μονόλιθο παρμένο από τη Νικόπολη.  Και πού ΄σαι Mato, ένα ηλιακό ρολόι στο κωδωνοστάσιο του Χαράλαμπου πανέμορφο.  Άμα πετύχετε και τον Μπάμπη Βασιλλά να σας "τα πει" έχετε κάνει δέκα ρούμπους.

Για πάμε όμως παρακάτω.  Το σπίτι του Μόραλη, του Καρυωτάκη, η δημοτική βιβλιοθήκη, το Σαιτάν Παζάρ, η ματιά του Δυσσέα Ανδρούτσου, των Μποτσαρέων και η προκυμαία.  Τι ωραία λέξη.  Προκυμαία.  Να την περπατήσετε την ώρα που χάνεται ο ηλιάτορας.  Μες τα μαβιά και τα πορτοκαλιά του δειλινού.  Να αράξετε στις μπίντες και τα παγκάκια για ένα τσιγάρο.  Να πάρετε μαζί σας τον ήχο από τη μελαγχολία της σιωπής.

Και μετά;  Έτσι όπως τα έκανα άντε να βγάλεις άκρη.  Εντάξει μην το κάνουμε θέμα τώρα.  Λοιπόν στον "Αμβρόσιο" πετάλι (κεφαλόπουλο σκισμένο στη μέση και στα κάρβουνα) με άγρια χόρτα και σουπιά.  Εκεί συχνάζει και ο Τάσος.  Το καλύτερο αγκίστρι της Πρέβεζας.  Να σας πει για τα πάθια και τους καημούς των νερών.  Καλή του ώρα.  Έχει πολλά στέκια η πόλη.  Μας άρεσε η "Τρελή Γαρίδα" και το τσιπουράδικο ''Άνω Βλάντο" μες σε "καπνούς και σε βρισιές" και φαρδιά πλατιά το "απαγορεύεται το κάπνισμα".  Θα σας πέσει και καμιά κιθάρα στα χέρια.  Μετρήστε πρώτα τις χορδές να είναι έξι.  Μετά θα σας πάρει και θα σας σηκώσει το πνεύμα του οίνου.  Προσέξτε που θα σας αφήσει μόνο.  Έχει και πολλή υγρασία ο τόπος και μπορεί να κρυώσετε.

Βόλτα στη Πόλη